Take it easy because it's hard for me too.
September seemed to be a turning point with several wonderful events.
In October I had hopes and cravings for more.
This month the cancellations came in one by one,
the last yesterday afternoon with an empty agenda as a result.
Empty until sometime next year. Next year!
People who haven't seen it yet...
and continue to believe in the massively distributed narrative
and because of that really very anxious,
afraid of illness, job loss and loss of status,
relying on a well-meaning government,
relying on the same 'experts' over and over again,
relying on the great heart of the pharmaceutical industry,
relying on the independence of one's own GP,
but strange to any faith in the natural resistance
of one's own mind and one's own body.
... those people unknowingly cooperate in the oppression.
I pray those people open their eyes,
look and see the reality,
use their ears,
listen and hear the truth,
follow their intuition,
feel and experience your own strength
open their hearts to embrace each other
and above all may live to the fullest, free from fear.
My cherished Photoevents has stopped again
but it just makes me more aware
of my personal path and my own mission
I wish everyone a lot of strength in these strange times
and hope sometime next year again among the people,
smiling and partying people to create the most beautiful images.
Until then dear people,
Christian
nl
Even slikken want ook voor mij is het moeilijk.
September leek een ommezwaai met meerdere prachtige events.
In oktober had ik hoop en goesting in méér.
Deze maand liepen de annulaties één voor één binnen,
de laatste gisternamiddag met een lege agenda tot gevolg.
Leeg tot ergens volgend jaar. Volgend jaar!
Mensen die het nu nog niet zien ...
en blijven geloven in het massaal verspreide narratief
en daardoor eigenlijk héél erg angstig zijn,
bevreesd voor ziekte, werkverlies en verlies van status,
vertrouwende op een goedmenende overheid,
vertrouwende op steeds dezelfde 'experten',
vertrouwende op het grote hart van de pharma industrie,
vertrouwende op de onafhankelijkheid van de eigen huisarts,
maar vreemd aan enig vertrouwen in de natuurlijke weerstand
van de eigen geest en het eigen lichaam.
... die mensen werken onwetend mee aan de onderdrukking.
Ik bid dat die mensen hun ogen openen,
kijken en de werkelijkheid zien,
hun oren gebruiken,
luisteren en de waarheid horen,
hun intuïtie volgen,
voelen en de eigen kracht ervaren
hun hart openen om elke ander te omhelzen
en vooral volop mogen leven, vrij van angst.
Mijn gekoesterde Photoevents ligt dus weer stil
maar het maakt me alleen maar bewuster
van mijn persoonlijke pad en mijn eigen missie
Ik wens iedereen veel sterkte in deze vreemde tijden
en hoop ergens volgend jaar weer tussen de mensen,
lachende en feestende mensen de mooiste beelden te creëren.
Tot dan lieve mensen,
Christian
Sterkte Christian.
1 Like
Photoevents